bilmiyorum benim gibi hislerle dolu kaç beşiktaşlı vardır ama bugun siyah beyazlı takımımı euroleague seviyesinde mücadele ederken görecek olmak benim için çocukluk hayalimin,hem de ütopik gördüğüm hayalimin gerçekleşmesi demek.ibrahim kutluay'ın pana'lı formasıyla kupayı kaldırdığı yıllarda imrenmeye başlamıştım bu organizasyona.aslında çok da eski bi zaman değil ibonun pana yılları ama biz daha toyuz demek ki.
senee tee 2002 hey gidi hey
herneyse çocuk halimle bile bodiroga'nın ne kadar büyük basketçi olduğunu anımsar,ibonun üçlüklerini net hatırlarım,o gün büyülendiğim bu platformda beşiktaşımın mücadele edebileceğini ise hiç hayal edemezdim.şarapçı ayuso'lu,radko varda'lı,el-amin'li,ıverson'lı,deron williams'lı onca kadro izleyerek ve her sene şampiyonluk ümidi besleyerek bu zamana kadar geldim.sonucunda ise geçen yıl kazanılan tbl şampiyonluğu(şaka maka kazandık dimi lan) ve akabinde gelen euroleague bileti.hem de ilk maç partizanla daha ne olsun.bugunkü maç başladığı anda oturup ağlarım diye düşünüyorum ama hayırlısı tabi.abi bugun milli maç var diyenlereyse diyecek bişeyim yok,benim milli formamdaki renkler siyahla beyaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder